Μὲ ὕμνους καὶ ὠδὲς πνευματικὲς μᾶς καλεῖ ἡ Ἐκκλησία νὰ
πανηγυρίσουμε «Τὴν μετὰ θάνατον Ζῶσαν» μὲ τὴν
κορυφαία στὸ καλοκαίρι Θεομητορικὴ ἑορτή.
Ἡ Παναγία μὲ τὴν κοίμησή Της μετέστη σωματικὰ «ἐκ τοῦ θανάτου εἰς τὴν ζωὴν» ἐγκαινιάζοντας τὴ νέα
πραγματικότητα, τὴν ὁποῖα δώρισε στὸν ἄνθρωπο ὁ Χριστὸς μὲ τὴν κάθοδό Του στὸν Ἄδη. Μὲ τὸν
τρόπο αὐτὸ ἡ Παναγία ἔγινε, ὡς
ἄνθρωπος, συνεργός στὸ σχέδιο τῆς Θείας Οἰκονομίας, ἐνῶ παράλληλα ἡ ΄Ἴδια φανέρωσε ἐσχατολογικὰ τὴν μέλλουσα κατάσταση τοῦ ἀνθρώπου, πρὸ τοῦ τέλους τοῦ
κόσμου.
«Τάφος καὶ νέκρωσις οὐκ ἐκράτησεν, ἀλλ’ ὡς Ζωῆς Μητέρα πρὸς τὴν Ζωὴν μετέστησεν…», γιὰ νὰ
ἀνοίξει σὲ ὅλους τὴν πύλη τῆς εὐσπλαγχνίας, ποὺ
μᾶς εἰσάγει στή βασιλεία τοῦ Θεοῦ, καὶ εἶναι ἡ ὄντως ζωή μας.
Πεποικιλμένη μὲ αὐτὰ τὰ χαρακτηριστικά, ἡ Μητέρα τῆς Ζωῆς ἀνεδείχθη καὶ Μητέρα ὅλων μας. Γι’ αὐτὸ
καὶ ἐμεῖς μὲ ἀπόλυτη τὴν βεβαιότητα τῆς συνεχοῦς παρουσίας Της στὴ ζωή μας
εὐγνωμόνως ψάλλουμε: «… ἐν τῇ κοιμήσει
τόν κόσμον οὐ κατέλιπες Θεοτόκε…».
ἀρχιμ. Ἱερόθεος Καλογερόπουλος
http://www.amen.gr/index.php?mod=news&op=article&aid=10145
