Το έτος 1932 στο σπίτι της Ελένης Δανιηλίδου, η οποία αργότερα έμεινε γνωστή ως ‘η ευσεβής Ελένη από τα Σπάτα’, προσφυγικής καταγωγής, μητέρας 11 παιδιών, εμφανίστηκε επανειλημμένως ο ίδιος ο Κύριος Ημών Ιησούς Χριστός (ἐν ἑτέρᾳ Μορφῇ), ο Οποίος, μεταξύ των άλλων, την προέτρεψε στο κτίσιμο του Ιερού Ναού της Αναστάσεώς Του, γνωστού σήμερα ως ‘Ο Χριστός στα Σπάτα’.

Οι εμφανίσεις Του γίνονταν συνήθως ως γέροντα Μοναχού, ο οποίος της ζητούσε να απευθυνθεί στους συγχωριανούς της για την ανέγερση Ιερού Ναού Του.

Σε μια από τις συχνές εμφανίσεις Του, ο Μοναχός αποκάλυψε τον τόπο που έπρεπε να σκάψουν για να βρουν μια μεγάλη πέτρα, (έδειχνε μια πέτρα αρκετά μεγάλη, η οποία ήταν χωμένη και φαινότανε λίγο και συχνά οι περίοικοι έβλεπαν έναν Μοναχό να κάθεται εκεί)  σε μέρος έξω από το σπίτι που κατοικούσε, σε ιδιοκτησία του Ηλία Παπακωνσταντινου, δίπλα ακριβώς από τον φούρνο της οικογένειας του, στο οποίο εμφανιζόταν συχνά ένα φως. Επίσης της είπε «να βγάλουν τον λίθον αυτόν τον οποίο αφού σχίσουν (για να γίνει επίπεδος και να μπορούν να γραφούν γράμματα) να γράψουν σε σχήμα κύκλου επί του λίθου τις λέξεις: Η ΑΝΑΣΤΑΣΙΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ, να σκαλίσουν έναν σταυρό εις το μέσον, και να τοποθετήσουν τον λίθο αυτόν στην δεξιά πλευρά της εισόδου της εκκλησίας που πρέπει να κτιστεί εξάπαντος εις το οικόπεδον αυτό».

Πράγματι σύμφωνα με την υπόδειξη του Κυρίου έσχισαν και χάραξαν στην πέτρα που βρήκαν τις λέξεις: «ΑΝΑΣΤΑΣΙΣ ΧΡΙΣΤΟΥ» στο επάνω μέρος ενός Σταυρού και στο κάτω μέρος τοποθέτησαν την αγιογραφία του προσώπου του Χριστού (Ιερόν Μανδήλιον), όπως μέχρι και σήμερα υπάρχει.

 Σε σύντομο χρονικό διάστημα ξεκίνησαν την ανέγερση του Ναού. Δωρητής του κυρίως οικοπέδου του Ιερού Ναού Αναστάσεως Χριστού είναι ο Ηλίας Παπακωνσταντίνου. Επίσης οικόπεδο 300 m² περίπου, δώρισε ο Βασίλειος Σ. Σιδέρης, με την σύζυγό του Μαρία προς ανέγερση κελιών και διαφόρων άλλων χρήσιμων κτιρίων μετά δεξαμενής ύδατος.

Η Επιτροπή Ανεγέρσεως απετελέσθη εκ του Ιερέως π. Αριστείδου Μπασιακου και των Γεωργίου Ι. Παπακωνσταντινου, Νικολάου Βροντου, Γεωργίου Γιωργα, Βασιλείου Σ. Σιδερη

Η τελετή της Θεμελιώσεως έγινε το έτος 1934. 

Με την δωρεάν εργασία των κατοίκων και την προσφορά πολλών από όλη την Αττική που άκουγαν για το θαύμα των εμφανίσεων του Κυρίου, εντός επτά μόλις μηνών ολοκληρώθηκε η ανέγερση του Ναού.

Τα εγκαίνια του Ναού έγιναν στις 25-3-1935 από τον Σεβ. Μητροπολίτη Δράμας κ. Βασίλειο.

Ο Ναός αποφασίσθηκε να ονομασθεί Αναστάσεως Χριστού και Αναλήψεως, όμως τελικά έγινε Τρισυπόστατος και περιελήφθη σ’ αυτόν και η Αγία Φωτεινή, γιατί ο Νικ. Αγάπης, εργάτης από το Κορωπί, όταν είχαν αρχίσει οι εργασίες για την ανοικοδόμηση του Ναού, είδε στον ύπνο του να παρουσιάζεται μια γυναίκα, η οποία του είπε: «Είμαι η Αγία Φωτεινή. Να πας στα Σπάτα, να βρεις την Ελένη και να ειπείς στους επιτρόπους ότι κατά τον εορτασμό των εγκαινίων του Ιερού Ναού του Κυρίου Ημών Ιησού Χριστού, θέλω, μαζί με την Χάρη Του, να εγκαινιασθώ κι εγώ εις την ιδίαν εκκλησίαν».

Αργότερα, μη πιστεύσασα και η ίδια η Ελένη οραματίζεται στον ύπνο της την Αγία Φωτεινή. Μετά από αυτό η Ελένη –όπως αφηγείται η ίδια- απέβαλε τους ενδοιασμούς που είχε και έκανε την εντολή της Αγίας. Έτσι περιελήφθη στον Ιερό Ναό της Αναστάσεως και της Αναλήψεως και η Αγία Φωτεινή, οπότε ανεγέρθηκε Τρισυπόστατος.

Μια μέρα, ενώ χτιζόταν η εκκλησία της Αναστάσεως του Χριστού, επισκέφτηκε την Ελένη μια ηλικιωμένη γυναίκα και της έδωσε μια χάρτινη εικόνα της Αναστάσεως, η οποία ήταν μηδαμινής χρηματικής αξίας, και της ζήτησε να παρακαλέσει τον Κύριο για κάποιο αίτημα της.

Πραγματικά, όταν έφυγε η άγνωστη ηλικιωμένη, η Ελένη προσευχήθηκε στον Κύριο και την νύχτα είδε στον ύπνο της το όραμά Του. «Αυτή η γυναίκα, παιδί μου Ελένη –της είπε ο Κύριος- είναι Τουρκάλα. Να της πεις να παύσει να κάνει το κακό που έκανε και εξακολουθεί να κάνει μέχρι και σήμερον και τότε θα έχει την βοήθειά μου. Την εικόνα την χάρτινη που σου έδωσε θέλω να την τοποθετήσετε εις το μαρμάρινο εικονοστάσι, το οποίο θα κατασκευασθεί εις τον Ναόν μου».

Στο εικονοστάσι αυτό, που υπάρχει μέχρι και σήμερα εξωθεν του Ναού με την εικόνα αυτή, έχουν αναγράψει οι ευσεβείς κάτοικοι τα ακόλουθα :

       Πάρα πολλές είναι οι μαρτυρίες ασθενών, στο πέρασμα των χρόνων, που ιάθηκαν με το αγίασμα από την Αγία Πέτρα της Αναστάσεως του Χριστού, αρκετοί αφού έκαναν παράκληση στον Ναό, τοποθετούσαν μικρό κομματάκι της Αγίας Πέτρας στο νερό και από το αγίασμα αυτό ο ασθενής, ο οποίος το έπινε με πίστη, θεραπεύονταν.

Μαρτυρίες υπάρχουν και για ασθενείς οι οποίοι ιάθηκαν με λίγο λάδι από το καντήλι του Σωτήρος και με ευλάβεια άλειψαν σταυρωτά το ασθενές σημείο.

Λόγω ρηγματώσεων που εμφανίσθηκαν στο κέλυφος του Ναού από τους σεισμούς και την αστάθεια του εδάφους και της ανάγκης μεγαλυτέρου Ναού λόγω της κοσμοσυρροής, μιας και το Προσκύνημα γρήγορα έλαβε έκταση Πανελληνίου και όχι απλά Αττικού Προσκυνήματος, οικοδομήθηκε νέος Ναός του οποίου ο θεμέλιος λίθος ετέθη από τον Σεβ. Μητροπολίτη Αττικής και Μεγαρίδος κ. Ιάκωβο Βαβανάτσο το καλοκαίρι του 1956.

         Με κατάνυξη και μεγαλοπρέπεια τελέστηκαν την Κυριακή της Σαμαρείτιδος 13 Μαϊου 2012 (της Αγίας Μεγαλομάρτυρος και Ισαποστόλου Φωτεινής, 2α μεγάλη πανήγυρις του Ιερού Προσκυνήματος), τα εγκαίνια Ιερού Ναού από τον Σεβ. Μητροπολίτη Μεσογαίας και Λαυρεωτικής κ. Νικόλαον, συλειτουργούντων των Σεβ. Μητροπολιτών Λάμπης Συβρίτου και Σφακίων κ. Ειρηναίου και Χονγκ Κόνγκ κ. Νεκταρίου και συμπροσευχομένου στο Ιερό Βήμα του υπέργηρου Μητροπολίτου πρώην Μεσογαίας & Λαυρεωτικής κ. Αγαθονίκου.
        Στο «φυτό» της Αγίας Τραπέζης τοποθετήθηκαν, κατά το εκκλησιαστικό τυπικό, Ιερά Λείψανα του Αγ. Βλασίου, των αναιρεθέντων πατέρων της Μονής Χοζεβά, των Αγίων Πατέρων της Ιεράς Μονής Παντοκράτορος Νταού Πεντέλης και τμήμα από το Γολγοθά.